Laia Estruch exposeert in het Reina Sofía Museum: “In eerste instantie lachten mensen om mijn werk”
Het gebeurt niet elke dag dat drie mensen tot tranen toe geroerd worden – en zelfs verder – bij het presenteren van een kunsttentoonstelling. Maar de persconferentie die Laia Estruch (Barcelona, 1981) gisteren gaf in het Reina Sofía Museum in Madrid had veel catharsis. En hij herinnerde de aanwezigen eraan dat het maken van kunst in Spanje een uitdaging is die soms grenst aan het onmogelijke en dat je er zelfs om moet huilen als het erkend wordt en tentoongesteld wordt in het belangrijkste museum voor hedendaagse kunst van het land. En niet zomaar één kleine installatie, maar het geheel van 27 projecten die Estruch – “zonder twijfel de belangrijkste performancekunstenaar van haar generatie in ons land”, aldus Manuel Segade, directeur van het museum – sinds 2011 heeft gemaakt.
Een perspectief op de tentoonstelling 'Hallo iedereen' van Laia Estruch in het Reina Sofia Museum
REDACTIONEEL / DerdenHet is Hello everyone , een tentoonstelling die de hallen van het Reina Sofía omtovert tot een soort magazijn waar de metalen, textiele en opblaasbare apparaten en structuren, bijna altijd kleurrijk en met een speels karakter, worden verzameld die Estruch door de jaren heen heeft gebouwd om er met haar lichaam en haar stem mee te interacteren. Een stem die, gesproken, gefluisterd, geschreeuwd of gezongen door de kunstenaar, de gehele tentoonstelling aan elkaar knoopt dankzij een groot aantal luidsprekers. Een experiment met de stem, zo vertelde hij gisteren, dat was in het begin moeilijk.
De maker heeft met haar vocale experimenten geprobeerd om “de stemmen te ontdekken die we allemaal in ons hebben”Hij benadrukte dat “het erg moeilijk is geweest om dit werk van vocale experimenten vol te houden, want toen ik het voor het eerst presenteerde, lachten mensen en was het erg moeilijk om het vol te houden. Ik ben erg blij dat vandaag de dag al mijn stemmen, die ik in elk van de projecten heb getraind en gegenereerd, gehoord worden.” Projecten die haar ertoe brachten kleurrijke pneumatische tunnels van 35 meter lang en 2,2 meter in diameter te installeren in de Ovale Zaal van het MNAC, zodat het publiek door het resonerende interieur kon wandelen. En om in de Picornell-baden onder water te experimenteren met voorgedragen verzen en keelklanken, te midden van opblaasbare sculpturen in de vorm van een schakel.
Lees ook Laia Estruch koloniseert de Ovale Zaal met een gigantisch speels en bewoonbaar wezen Teresa Sese
Laia Estruch met het werk 'Crol' binnen de tentoonstelling 'Hallo iedereen' in het Reina Sofia Museum
REDACTIONEEL / DerdenEstruch gaf gisteren geamuseerd toe dat haar carrière werd ‘doorkruist door een enigszins geeky onderzoek naar een stem die ontdekt moet worden, of naar stemmen die ontdekt moeten worden, die we allemaal in ons hebben. En in dit werk ben ik tot het besef gekomen dat het stemlichaam het meest performatieve lichaam is dat ik tot nu toe ken, omdat het geboren wordt en sterft en een zeer korte levensduur heeft. en we moeten het blijven genereren.”
En ze werd emotioneel, zoals de mede-curator van de tentoonstelling Mariana Cánepa Luna eerder had gedaan - samen met Max Andrews - en zoals Segade zelf zou doen, totdat ze haar uitleg moest onderbreken: "Ik ben heel, heel dankbaar, Manuel. Bedankt dat u ons project ontvangt en dat u mijn werk waardeert. Namens mijn collega's wil ik zeggen dat het geweldig is om in de zalen van het Reina Sofía Museum te zijn. Wij werken hard, heel nauwkeurig. Het is moeilijk om in dit land kunstenaar te zijn. En we blijven doorgaan, het is ongelooflijk."
Een afbeelding uit de tentoonstelling 'Hallo iedereen' van Laia Estruch in het Reina Sofía Museum
REDACTIONEEL / Derden“Ik ben echt heel erg enthousiast, want het heeft lang geduurd. Ik vroeg me af wat ik vier jaar lang deed, toen niemand me belde en een afspraak voor me maakte.” Ze voegde toe dat ze “erg blij was om een aantal van mijn stukken weer te zien en te zien hoe ze weerklinken in alle reizen die we samen hebben gemaakt, omdat ik ze begrijp als andere lichamen die mij hebben vergezeld in dit onderzoek.”
Tentoonstelling 'Hallo iedereen' van Laia Estruch in het Reina Sofia Museum
REDACTIONEEL / DerdenEn ze legde uit dat ze de sculpturen niet maakt, maar dat ze ‘ze tekent, ontwerpt en erover nadenkt, zodat ze mij een reeks acties, circuits en dynamieken in zich geven die functioneren als een plek voor onderzoek, als een scenisch laboratorium, als een podium, die geluiden maken, die een bepaald geluid genereren, een bepaalde stem, als een instrument en ook als een scenische partituur, zodat ik plekken heb om op te leunen. Omdat ik prestatie zie als iets dat losstaat van interpretatie. Als ik live performance werk doe, ga ik door met mijn zoektocht. Ik geef geen garanties, ik neem een risico."
Laia Estruch op de tentoonstelling
REDACTIONEEL / DerdenTijdens de show zal Estruch meerdere keren live optreden. Een tentoonstelling die Segade omschreef als ‘een retrospectief van zijn carrière’. En hij stelde dat er “iets heel belangrijks gebeurt met deze tentoonstelling”: de jongere kunstenaars die onder het vorige management in het Fisuras-programma in “iets kleinere ruimtes” werden getoond, beginnen nu te worden opgenomen in het algemene tentoonstellingsprogramma. “Deze intergenerationele ruimte is essentieel om begrip voor het heden te bevorderen. "Het verleden is iets onvoorspelbaars en juist die besmetting met het heden zorgt ervoor dat we veel verschillende toekomstbeelden kunnen creëren dan die welke we soms helaas vlak onder onze neus hebben", legt de maker uit.
lavanguardia
